elektryczny
Encyklopedia PWN
opór elektryczny, oporność elektryczna,
wielkość charakteryzująca przewodnik (gałąź obwodu elektrycznego).
opór elektryczny właściwy, rezystywność,
wielkość charakteryzująca właściwości elektryczne materiału; opór elektryczny przewodnika jednorodnego o długości 1 m i przekroju poprzecznym 1 m2;
silnik elektryczny, pot. motor,
maszyna elektryczna przetwarzająca energię elektr. w energię mech. ruchu obrotowego (s.e. wirujący) lub, rzadziej, postępowego (silnik liniowy);
rezystor włączany równolegle w gałąź obwodu elektrycznego w celu przejęcia określonej, zwykle znacznej części płynącego w tym obwodzie prądu (odciążenia danego elementu obwodu);
cewka elektr., której reaktancja indukcyjna (bierny indukcyjny opór elektr.) w zakresie stosowanych częst. znacznie przewyższa jej rezystancję (opór elektr. czynny);
urządzenie przekazujące otoczeniu ciepło w wyniku przetworzenia energii elektrycznej;
