elektryczne z oporowe
Encyklopedia PWN
substancja składająca się z 2 lub więcej pierwiastków chemicznych, z których co najmniej 1, ale występujący w przeważającej ilości, jest metalem;
proces trwałego łączenia materiałów topliwych, gł. stopów metali i tworzyw sztucznych, przez podgrzanie brzegów łączonych części do stanu ciastowatego i dociśnięcie wzajemne łączonych przedmiotów w miejscu z.
techn. wytyczona trasa wyposażona w urządzenia techniczne, dostosowana do ruchu środków transportu, ewentualnie poruszania się ludzi i zwierząt;
chemik amerykański;
anemometr
przyrząd do pomiaru prędkości (niekiedy również kierunku) przepływu płynów.
[gr. ánemos ‘wiatr’, metréō ‘mierzę’],
chrom, Cr, chromium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 24;
