elektronowe
Encyklopedia PWN
elektronik, specjalista w dziedzinie technologii półprzewodnikowej;
fiz. samorzutna przemiana jądra atomowego, której towarzyszy emisja promieniowania jądrowego i wydzielenie energii, tzw. energii rozpadu
rubid, Rb, rubidium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 37;
fizyk niem., pochodzenia szwajcarskiego;
fizyk amerykański;
wykorzystywany w chemii kwantowej sposób przedstawienia funkcji falowej układu N-elektronowego (np. atomu) w postaci wyznacznika zbudowanego z N funkcji jednoelektronowych, zw. spinorbitalami.
