elektronowe

Encyklopedia PWN

elektrony atomu, które w stanie podstawowym (poziom energetyczny) i przy założeniu występowania tylko centralnego pola jądra atomu wykazują taką samą energię oznaczoną główną liczbą kwantową (atom).
dziedzina elektroniki zajmująca się działaniem przyrządów elektronowych, w których wykorzystuje się wiązki elektronów poruszających się w polach elektr. i magnetycznych.
odpowiednio ukształtowany obszar pola magnet. (s.e. magnetyczna) lub pola elektr. (s.e. elektrostatyczna) skupiający przechodzącą przezeń wiązkę obdarzonych ładunkiem cząstek (elektronów, jonów); działa w podobny sposób jak soczewka szklana, skupiająca wiązkę promieni świetlnych.
wyrzutnia elektronowa, działo elektronowe,
układ elektronoopt., w którym elektrony emitowane z katody są formowane przez odpowiednio ukształtowane pole elektr. w wiązkę elektronową i przyspieszane w kierunku anody (optyka elektronowa);
przyrząd do badania struktury ciał, w którym powiększony obraz badanej próbki otrzymuje się przy użyciu oddziałującego z nią strumienia elektronów, uformowanego przez soczewki elektromagnetyczne;
mikroskop elektronowy skaningowy, ang. Scanning Elektron Microscope (SEM),
rodzaj mikroskopu elektronowego, w którym wiązka elektronów, skupiona na powierzchni badanej próbki w plamkę o bardzo małej średnicy (do 0,1 nm), omiata wybrany prostokątny obszar powierzchni ruchem skanującym, linia po linii.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia