elektroniczny
Encyklopedia PWN
metoda rejestracji obrazu polegająca na tym, że jest on rzutowany nie na błonę fotograficzną, lecz na fotoelektryczny element światłoczuły (element CCD).
urządzenie elektroniczne przeznaczone do przetwarzania informacji (danych) przedstawionych w postaci cyfrowej, sterowane programem zapisanym w pamięci.
elektron. mikrominiaturowy układ elektroniczny (mikroukład), w którym wszystkie elementy lub ich część (wraz z połączeniami) są wytworzone w jednym cyklu technologicznym wewnątrz lub na powierzchni wspólnego podłoża i stanowią nierozdzielną całość;
elektrofony
grupa instrumentów muz., w których dźwięk jest wytwarzany za pośrednictwem drgań elektrycznych.
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, phōnḗ ‘dźwięk’],
przyrząd, którego działanie opiera się na wykorzystaniu zjawisk związanych z ruchem elektronów w próżni i rozrzedzonych gazach oraz w ciałach stałych (zwłaszcza półprzewodnikach);
