elektroniczne
Encyklopedia PWN
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
certyfikat
inform. elektroniczne zaświadczenie, za pomocą którego dane służące do weryfikacji podpisu elektronicznego (czyli klucz publiczny) są przyporządkowane do osoby składającej taki podpis i które umożliwiają jej identyfikację;
[łac.],
techn. urządzenie elektroniczne umożliwiające wyznaczenie określonej charakterystyki (lub kilku charakterystyk jednocześnie, tj. tzw. rodziny charakterystyk) badanego elementu (np. charakterystyki statycznej tranzystora, diody itp.) i jej obserwację na ekranie urządzenia.
zespół metod, procedur i środków służących do wytwarzania, przetwarzania, przesyłania i przechowywania w pamięci sygnałów cyfrowych.
telekom. rodzaj aparatu telegraficznego drukującego, o działaniu arytmicznym (systemu start–stop);
przyrząd, którego działanie opiera się na wykorzystaniu zjawisk związanych z ruchem elektronów w próżni i rozrzedzonych gazach oraz w ciałach stałych (zwłaszcza półprzewodnikach);
