elektroencefalogramu

Encyklopedia PWN

elektroencefalografia
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, egképhalos ‘mózg’, gráphō ‘piszę’],
EEG,
metoda badania mózgu za pomocą elektroencefalografu, polegająca na pomiarze i rejestracji przebiegów czasowych potencjałów elektrycznych mózgu i ich analizie.
biol. napięcia elektr. (różnice potencjałów) występujące w narządach organizmu między środowiskami przedzielonymi błoną półprzepuszczalną, nazywane potencjałami błonowymi, albo rozprzestrzeniające się w polu elektr. otaczającym grupy pobudzonych komórek, zw. potencjałami polowymi.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia