elektrochemiczna
Encyklopedia PWN
ogniwo galwaniczne stanowiące chemiczne źródło prądu elektrycznego, powstającego bezpośrednio podczas elektrochemicznego spalania (utleniania) paliwa (np. wodoru, węglowodorów, alkoholi, tlenku węgla), doprowadzanego w sposób ciągły do elektrody ujemnej, w tlenie (lub powietrzu) doprowadzanym też w sposób ciągły do elektrody dodatniej.
ogniwo galwaniczne zbudowane z 2 identycznych półogniw (elektrod) różniących się stężeniem składnika biorącego udział w reakcjach elektrochemicznych;
płynna część krwi (osocze krwi) lub limfy (osocze limfy) bez krwinek;
wielkość ładunku elektrycznego, który można pobrać z naładowanego akumulatora aż do momentu jego rozładowania w określonych warunkach;
wielkość określająca udział składnika w potencjale termodynamicznym fazy;
różnica potencjałów ustalająca się w stanie równowagi po obu stronach membrany elektrochemicznej, tzn. półprzepuszczalnej przegrody rozdzielającej 2 roztwory elektrolitów i przepuszczającej tylko niektóre jony;
