ekstremizm
Encyklopedia PWN
ekstremizm
szczególna postawa ideowa i styl działania politycznego — tendencja do wyznawania i narzucania otoczeniu, za wszelką cenę, skrajnych poglądów w kwestiach światopoglądowych, ideologicznych i polityczno-ustrojowych;
[łac. extremus ‘najdalszy’, ‘skrajny’],
islam
uniwersalna (światowa) religia monoteistyczna, objawiona arabskiemu prorokowi Mahometowi przez jednego Boga — Allaha;
[arab. al-islām, ‘oddanie (Bogu)’],
zjawisko kryminalne występujące pod wieloma postaciami w skali międzynarodowej i krajowej, którego nie można ściśle ograniczyć stanem faktycznym jednego, pojedynczego przestępstwa.
radykalizm
[łac.],
terroryzm
różnie umotywowane, najczęściej ideologicznie, planowane i zorganizowane działania pojedynczych osób lub grup, podejmowane z naruszeniem istniejącego prawa w celu wymuszenia od władz państwowych i społeczeństwa określonych zachowań i świadczeń, często naruszające dobra osób postronnych; działania te są realizowane z całą bezwzględnością, za pomocą różnych środków (nacisk psychiczny, przemoc fizyczna, użycie broni i ładunków wybuchowych), w warunkach specjalnie nadanego im rozgłosu i celowo wytworzonego w społeczeństwie lęku.
[łac.],
