eksperymentalną
Encyklopedia PWN
chemia bionieorganiczna, biochemia nieorganiczna,
interdyscyplinarna dziedzina wiedzy (z pogranicza chemii i biologii) badająca pierwiastki chem. (i ich związki, gł. koordynacyjne) występujące w organizmach żywych i istotne dla funkcjonowania tych organizmów, a także syntetyczne modele kompleksów biologicznych.
logik, matematyk i filozof, malarz i teoretyk sztuki.
wł. aktor, reżyser, dramatopisarz;
cytologia
biol. dyscyplina biologii powstała w XIX w. po wprowadzeniu do standardowego wyposażenia laboratoryjnego udoskonalonych mikroskopów oraz opracowaniu metod utrwalania i barwienia komórek;
[gr.],
pogląd mówiący, że stan każdego izolowanego układu fiz. w chwilach późniejszych jest jednoznacznie określony przez tzw. dane początkowe, tj. stan układu w chwili początkowej;
stan psychiczny wynikający z doświadczenia obecności świętości (sacrum).