ekonomiczny
Encyklopedia PWN
neoklasyczna szkoła w ekonomii, zw. szkołą z Cambridge,
nurt w ekonomii oparty na teorii optymalizacji działalności, metodologicznie silnie skłonny do abstrakcji, dedukcji oraz dużego wykorzystywania technik matematycznych;
ekon. najogólniej, nadwyżka przychodów nad kosztami, dodatni wynik finansowy z całokształtu działalności przedsiębiorstwa.
szkoła i pierwszy system nauki ekonomii wyjaśniający istotę i zasady działania obiektywnych praw ekonomicznych.
ekonomista, historyk myśli ekonomicznej;
