ekologii
Encyklopedia PWN
ekol. dział ekologii zajmujący się naturalnie występującymi zgrupowaniami organizmów roślinnych i zwierzęcych (biocenoza);
ekolog;
dział ekologii populacyjnej zajmujący się zjawiskami demograficznymi w obrębie populacji roślin i zwierząt;
dendrochronologia
nauka wyodrębniona z dendrologii, zajmująca się datowaniem obiektów, znalezisk archeol. i zjawisk przyr. na podstawie rocznych przyrostów drzew (słojów);
[gr. déndron ‘drzewo’, chrónos ‘czas’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
dendroklimatologia
nauka wyodrębniona z dendrologii, zajmująca się rekonstrukcją i prognozowaniem klimatu na podstawie wielkości przyrostów rocznych drzew (słojów);
[gr. déndron ‘drzewo’, klíma, klímatos ‘strefa’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
kierunek w nauce, zwłaszcza w geografii i naukach pokrewnych (historii, socjologii, ekonomii), zakładający, że decydującym (a zdaniem niektórych badaczy — wyłącznym) czynnikiem warunkującym wszelkie formy działalności człowieka jest środowisko geograficzne (traktowane jako synonim środowiska przyrodniczego);