ekologii

Encyklopedia PWN

[gr. oíkos ‘mieszkanie’, ‘gospodarstwo’, ‘środowisko’, lógos ‘słowo’, ‘umysł’, ‘rozprawa’, ‘wiedza’],

nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody na różnych poziomach organizacji, ekonomika przyrody;

powstała w latach 70. XX w. zool. dyscyplina behawioralna z pogranicza ekologii i etologii zwierząt, która bada funkcjonalne aspekty zachowania, tzn. sposoby zachowania się, które zwierzęta wykorzystują w swych związkach ze środowiskiem nieożywionym i pozaspoł. ożywionym (biocenotycznym).

ekologia człowieka,

dziedzina interdyscyplinarna, z pogranicza ekologii i antropologii, badająca człowieka jako gatunek biologiczny w jego związkach ze środowiskiem oraz zależności wewnątrzgatunkowe i międzypopulacyjne.

ekologia społeczna,

badanie wpływu środowiska geograficznego na sposób życia zbiorowości ludzkich, procesów ich adaptacji do środowiska geograficznego oraz usytuowania w przestrzeni;

ekologia krajobrazu,

młoda dyscyplina nauk., usytuowana pomiędzy geografią a biologią;

ekologia populacyjna, populacjologia, demekologia,

nauka biologiczna o strukturze, liczebności i funkcjonowaniu populacji;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>