ekologiczna
Encyklopedia PWN
jedna z najstarszych i podstawowych dziedzin gospodarki, której głównym celem jest dostarczenie człowiekowi żywności do bezpośredniej konsumpcji lub po przetworzeniu w zakładach przemysłu spożywczego, ponadto produkowanie surowców przemysłowych (np. włókna roślinnego i zwierzęcego, skór surowych, używek) w celu zaspokojenia innych (nieżywnościowych) potrzeb człowieka.
biogeografia
dział biologii, a zarazem geografii zajmujący się badaniem rozmieszczenia zwierząt (zoogeografia) oraz roślin (fitogeografia) na Ziemi;
[gr. bíos ‘życie’, geōgraphía ‘opis ziemi’],
ekol. zniszczenie środowiska przyrodniczego na określonym terenie, którego skutkiem są zmiany nieodwracalne siłami natury;
ekon. proces długotrwałego, permanentnego i samopodtrzymującego się wzrostu gospodarczego, dokonującego się z uwzględnieniem ochrony środowiska, powodowany dbałością o sprawiedliwość międzygeneracyjną.
potoczne określenie zjawiska gwałtownego wzrostu liczby ludności.