edyktów
Encyklopedia PWN
konstytucje
w starożytnym Rzymie akty prawne wydawane przez cesarzy;
[łac.],
moryskowie, hiszp. moriscos,
muzułmańska ludność Płw. Iberyjskiego, zmuszona po zakończeniu rekonkwisty (1492) do przejścia na chrześcijaństwo.
parlament
w dawnej Francji najwyższe sądy król., ustanowione w XIII w. przez Ludwika IX;
[fr. < łac.],
sankcja pragmatyczna 1713,
edykt cesarza Karola VI, wydany 19 IV 1713, ogłaszający niepodzielność posiadłości habsburskich i ich dziedziczenie także w liniach żeńskich (Karol VI nie miał męskiego potomstwa);
fr. urzędnik, prawnik;
uniwersały
w dawnej Polsce początkowo listy królewskie do narodu dotyczące ważnych wydarzeń;
[łac.],
