długie
Encyklopedia PWN
włók. włókno łykowe wydobywane z łodyg (dł. 60–400 cm) konopi systemem biol. (moczenie), metodą mech. (dekortykacji) lub parowania;
bot. jeden z 3 podstawowych typów organów roślin naczyniowych (obok łodygi i liści), zwykle umocowujący roślinę w podłożu i pobierający zeń wodę i sole mineralne;
kryształ ciekły, ciecz anizotropowa, faza mezomorficzna,
stan skupienia pośredni między cieczą zwykłą (izotropową) a zwykłym kryształem;
woj. we wschodniej części Polski; na wschodzie graniczy z Białorusią i Ukrainą, na południu z woj. podkarpackim, na południowym zachodzie ze świętokrzyskim, na północnym zachodzie i północy z mazowieckim i podlaskim;
mahakawja
gatunek klas. literatury sanskryckiej, dworski poemat epicki;
[sanskr. mahākāvya ‘wielki poemat’],
myszoskoczki, Gerbillidae,
podrodzina gryzoni;
