dziura ozonowa
Encyklopedia PWN
znaczny spadek koncentracji ozonu w atmosferze ziemskiej (do 90% średniej koncentracji);
warstwa atmosfery ziemskiej o podwyższonej zawartości ozonu; znajduje się w stratosferze na wys. 15–50 km z maksimum koncentracji ozonu na wys. 20–30 km;
energetyka
dział nauki i techniki zajmujący się badaniem, pozyskiwaniem, przetwarzaniem, gromadzeniem, przesyłaniem oraz użytkowaniem różnych form i nośników energii;
[gr.],
nasycone związki fluorowcoorganiczne, fluorowe pochodne metanu i etanu, zawierające także chlor (rzadziej brom);
gazy, ciecze i ciała stałe obecne w powietrzu, nie będące jego naturalnymi składnikami, lub też substancje występujące w ilościach wyraźnie zwiększonych w porównaniu z naturalnym składem powietrza;
