dziedziczną
Encyklopedia PWN
eugenika
zespół poglądów i metod mających na celu poprawienie kondycji gatunku ludzkiego zarówno w sferze biologii, cech psychicznych (np. zdolności), jak i moralności.
[gr. eugenḗs ‘dobrze urodzony’],
fenotyp
zespół anatomicznych, fizjologicznych i biochemicznych cech organizmu o podłożu dziedzicznym, które można obserwować i mierzyć;
[gr. phaínomai ‘pojawiam się’, týpos ‘odbicie’],
Frankfurckie Zgromadzenie Narodowe, Frankfurter Nationalversammlung,
ogólnoniem. parlament (18 V 1848–18 VI 1849) zwołany pod wpływem ruchu rewolucyjnego Wiosny Ludów w celu zjednoczenia Niemiec w jedno państwo;
król Danii i Norwegii od 1648, syn Chrystiana IV, ojciec Chrystiana V.
Haszymidzi, Banu Haszim, Banū Hāšim,
ród mekkański z plemienia Kurajszytów;
med. dziedziczna skaza krwotoczna spowodowana niedoborem lub zaburzoną funkcją swoistych białek osocza, niezbędnych do prawidłowego krzepnięcia krwi;
