dysonans
Encyklopedia PWN
dysonans
muz. niezgodne współbrzmienie (dysonans harmoniczny) lub następstwo (dysonans melodyczny) co najmniej 2 dźwięków, przeciwieństwo konsonansu
[łac.],
dysonans
lit. rym niedokładny, w którym współdźwięczność nie obejmuje przedostatniej, akcentowanej samogłoski wersu;
[łac.],
psychol. stan wywołany równoczesnym pojawieniem się w świadomości ludzkiej sprzecznych treści poznawczych;
czasopismo poświęcone muzyce i in. sztukom XX w., wyd. od 1997 w Katowicach; redaktor I. Szafrańska.
psycholog amerykański;
psycholog amerykański,
