dyslokacji
Encyklopedia PWN
dyslokacja
geol. proces zachodzący w skorupie ziemskiej pod wpływem ruchów tektonicznych, polegający na przemieszczeniu mas skalnych wzdłuż pewnej powierzchni lub wąskiej strefy i powstaniu uskoku lub fleksury;
[łac.],
dyslokacja
rozmieszczenie wojsk na określonym terytorium.
[łac.],
metaloznawca brytyjski,
syn Władysława Jana, wnuk Władysława oraz Stanisława Wojciechowskiego, inżynier metaloznawca, specjalista w dziedzinie inżynierii materiałowej;
kryształ nitkowy, wiskers,
bardzo cienki, podobny do włosa monokryształ o średnicy rzędu 1 µm i stosunku długości do średnicy ok. 103;
