dysjunkcja
Encyklopedia PWN
dysjunkcja
ekol. przerwa w zasięgu występowania gatunku lub grupy gatunków, której organizmy tych taksonów nie mogą przebyć w naturalny sposób;
[łac. disiunctio ‘rozdzielenie’, ‘niezgodność’],
dysjunkcja
log. zdanie złożone z 2 zdań za pomocą spójnika „albo”, rozumianego jako „zachodzi co najwyżej jedno z dwojga”;
[łac. disiunctio ‘rozdzielenie’, ‘niezgodność’],
dysjunktywny zasięg, zasięg rozerwany,
ekol. sposób występowania gatunku lub grupy spokrewnionych gatunków organizmów, np. roślin lub zwierząt;
modus ponendo tollens
log. prawo rachunku zdań (sylogizmu dysjunkcyjnego), według którego prawdziwość jednego ze zdań prawdziwej dysjunkcji pozwala wnioskować o fałszywości drugiego.
[łac., ‘sposób zaprzeczający potwierdzeniem’],