dynamicznej

Encyklopedia PWN

geol. sformułowana w latach 60. XX w. i obecnie niemal powszechnie akceptowana teoria wyjaśniająca — w ramach spójnej koncepcji, zakładającej ruch płyt litosfery — rozrost dna oceanicznego, dryf kontynentów, rozwój wielkich struktur tektonicznych oraz przejawy wulkanizmu i sejsmiczności Ziemi.
techn. zdolność materiału do przeciwstawiania się odkształceniom plast. (trwałym) przy lokalnym — statycznym lub dynamicznym — wywieraniu nacisku na małą powierzchnię materiału.
akcent
[łac. accentus ‘przyśpiew’],
muz. wyróżnienie dźwięku lub współbrzmienia w przebiegu muz., gł. przez głośniejsze wykonanie (akcent dynamiczny, w notacji muz. zaznaczany np. sf, sfz, >), nadanie mu większej wartości rytmicznej, wydłużenie go (akcent rytmiczny) lub przez umieszczenie w wyższym rejestrze (akcent meliczny)
anatomia
[gr. anatomḗ ‘krajanie’],
nauka o budowie organizmów, dyscyplina biologii;
Arrhenius
[arẹ:niüs]
Svante August, ur. 19 II 1859, Vik k. Uppsali, zm. 2 X 1927, Sztokholm,
szwedzki fizykochemik i astrofizyk.
Barlach Ernst, ur. 2 I 1870, Wedel (Holstein), zm. 24 X 1938, Rostock,
niemiecki rzeźbiarz, grafik, pisarz.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia