dworskiego

Encyklopedia PWN

w okresie zaborów teren wyłączony z granic gmin wiejskich, na którym funkcje wchodzące w zakres administracji państw. pełnił właściciel ziemski;
przywileje zapewniające feudalnym panom gruntowym wyłączność w niektórych dziedzinach gospodarki wiejskiej;
urzędy związane z funkcjonowaniem i organizacją dworu panującego, niekiedy jednocześnie dygnitarstwa państwowego (marszałek i podskarbi nadworni);
otoczenie władcy i jego rodziny, dostojników świeckich i duchownych składające się z urzędników, domowników (łac. familiares), służby; ośrodek władzy i kultury będący nieformalną instytucją.
rycerstwo
[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],
łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,
warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia