dusza

Encyklopedia PWN

dusza, łac. anima,

czynnik, który ożywia ciało, stanowi o tożsamości człowieka i jest źródłem ludzkiego poznania; w niektórych religiach także subtelny składnik osobowości ludzkiej, oddziela się od ciała po śmierci.

dusza,

muz. element instrumentów smyczkowych;

dusza,

w trad. psychologii racjonalnej: całokształt procesów i właściwości psychicznych człowieka (psychika) lub źródło i podmiot wszelkich zjawisk psychicznych (wewn. zasada organizująca życie psychiczne człowieka).

Dusza Edward Leszek, ur. 7 IX 1947, Kraków,

poeta, krytyk literacki;

Dusza Jan, pseud. Tamski i in., ur. 4 III 1912, Wola Łużańska k. Gorlic, zm. 13 XI 1980, Warszawa,

działacz ruchu lud.;

dusza świata,

filoz. zasada życia i ruchu świata (pneuma), nadająca mu jedność i ład (pitagoreizm, platonizm, stoicyzm, neoplatonizm, panteizm);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>