duma
Encyklopedia PWN
gatunek poezji ukr. i pol.;
Duma, Dūmā,
m. w południowej Syrii (muhafaza Damaszek), na północny wschód od Damaszku, u podnóża g. Antyliban;
filoz. poczucie godności osobistej wypływające z własnej wartości, uznania przez innych lub przynależności do jakiejś grupy społeczne albo stowarzyszenia;
na Rusi i w Rosji (do pocz. XVIII w.) rada przy księciu, a od 1547 przy carze;