drukujące
Encyklopedia PWN
metoda drukowania płaskiego, pośredniego.
zbiór elementów drukujących przeznaczony do przenoszenia farby drukowej na podłoże drukowe (papier, tkaninę, folię z tworzyw sztucznych lub metalową i in.) różnymi metodami drukowania.
poligr. technika wykonywania form wklęsłodrukowych (wklęsłodruk) metodami fotochemicznymi.
poligrafia
dziedzina nauk techn. i techniki, zajmująca się procesami wytwarzania druków (książek, czasopism, prospektów, plakatów i in.) oraz zadrukowanych opakowań na różnych podłożach (papierowym, kartonowym, tekturowym, metalowym, z tworzyw sztucznych);
[gr.],
sitodruk, filmdruk, drukowanie sitowe, serigrafia,
jedna z metod drukowania, w której stosuje się formę drukową najczęściej w postaci prostokątnej ramy z napiętą na niej siatką z włókien naturalnych lub syntetycznych (poliamidowych lub poliestrowych) albo z metalu, z wytworzonymi w niej elementami drukującymi (nie zakryte oczka siatki przepuszczające farbę) i niedrukującymi (zakryte oczka siatki).
rzemiosło i gałąź przemysłu zajmujące się reprodukcją tekstów i obrazów za pomocą drukowania.
