doświadczony
Encyklopedia PWN
psychiatra szwajcarski, współtwórca „psychologii głębi”.
psychol. poznawcze ujmowanie przez człowieka samego siebie we wszelkich możliwych relacjach z samym sobą oraz światem zewnętrznym.
aposterioryzm
filoz. stanowisko w teorii poznania, wg którego prawdziwe poznanie zawsze opiera się na doświadczeniu lub dochodzi do skutku po doświadczeniu (a posteriori), a dla swego uzasadnienia wymaga bezpośredniego lub pośredniego odwołania się do doświadczenia, które przesądza o prawdziwości wiedzy (zwłaszcza wiedzy naukowej);
[łac.],
pogląd mówiący, że stan każdego izolowanego układu fiz. w chwilach późniejszych jest jednoznacznie określony przez tzw. dane początkowe, tj. stan układu w chwili początkowej;
włoski lekarz, fizyk i fizjolog, prekursor badań elektrofizjologicznych.
