dozorca
Encyklopedia PWN
terenowi urzędnicy państw. ustanowieni podczas powstania kościuszkowskiego przez Uniwersał połaniecki 7 V 1794;
administracja
zawiadywanie, zarządzanie, także zespół zarządzający (kierujący) czymś.
[łac.],
kapo
więzień pełniący funkcję dozorcy innych więźniów w niemieckim obozie koncentracyjnym.
[niem. < wł.],
kastracja
u człowieka operacja usunięcia jąder lub jajników,
[łac.],
historyk, dyplomata;