doktrynalną
Encyklopedia PWN
dzieło pojednania i zjednoczenia Kościołów chrześcijańskich i samych chrześcijan.
największa chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia religijnego określane jako katolicyzm, utożsamiająca się w swojej wierze i nazwie z Kościołem powszechnym (gr. katholikos ‘powszechny’) oraz uznająca w sferze doktryny i organizacji kościelnej autorytet papieża, biskupa Rzymu.
francuski reformator religijny i współtwórca Kościoła ewangelicko-reformowanego.
wyznanie pol., które oderwało się na przeł. XIX i XX w. od katolicyzmu;
pietyzm
nurt rel. w protestantyzmie w XVII i XVIII w., stawiający sobie za cel rozbudzanie uczuć rel. i pogłębianie wiary przez organizowanie wspólnej modlitwy, czytanie i omawianie Pisma Świętego oraz działalność pedag. i charytatywną;
[łac. pietas ‘pobożność’],