dobroć
Encyklopedia PWN
doskonałość jakiegoś przedmiotu lub osoby; skierowanie woli na dobro;
wielkość bezwymiarowa charakteryzująca drgające układy mech., akustyczne lub elektryczne;
Q-metr, miernik dobroci,
metrol. przyrząd elektroniczny do pomiaru dobroci układu cewek indukcyjnych, tj. stosunku reaktancji indukcyjnej cewki ωL do tzw. szeregowej rezystancji strat cewki Rs (dobroć Q = ωL/Rs);
statyst. metody służące do klasyfikacji obiektów opisywanych przez wiele ich właściwości.
fiz. zmniejszanie się amplitudy drgań swobodnych w układzie drgającym (mech., akust., elektr.), wywołane rozpraszaniem energii;
Augustyn, Augustyn z Hippony, Augustyn Aureliusz, łac. Aurelius Augustinus, święty, ur. 13 XI 354, Tagasta, Numidia (ob. Suk Ahras, Algieria), zm. 28 VIII 430, Hippo Regius (Hippona, ob. Labda k. Annaby, Algieria),
najznamienitszy Ojciec Kościoła i jeden z czterech wielkich Doktorów Kościoła zachodniego, główny autorytet filozofii i teologii zachodniej do XIII wieku.
