dobieg

Encyklopedia PWN

dobieg,
lotn. końcowa faza lądowania samolotu;
lądowanie,
końcowa faza lotu statku powietrznego, aż do zatrzymania się na ziemi;
ciąg,
lotn. siła wytwarzana przez zespół napędowy statku latającego lub rakiety;
hamulec aerodynamiczny,
urządzenie przeznaczone do zwiększania oporu aerodynamicznego w celu zmniejszenia prędkości samolotu (szybowca) podczas lądowania (zwłaszcza dobiegu), wykonywania manewru itp.
Jacobs Hans, ur. 30 IV 1907, Hamburg, zm. 24 X 1994,
niemiecki konstruktor szybowców.
samolot,
statek powietrzny cięższy od powietrza, aerodyna o napędzie silnikowym;
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „dobieg” w Słowniku języka polskiego

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia