dielektrykach

Encyklopedia PWN

urządzenie do rejestracji promieniowania jonizującego przez przetworzenie pierwotnych skutków oddziaływań promieniowania z materią na sygnały obserwowalne.
wielkość wektorowa charakteryzująca, łącznie z innymi multipolowymi momentami elektr. i magnet., rozkład ładunku elektrycznego;
ekscyton
[łac.],
fiz. kwazicząstka występująca w półprzewodniku lub dielektryku, stanowiąca parę elektron–dziura związaną siłami elektrostatycznymi.
elektroceramika
[gr.],
ceramika elektrotechniczna,
materiały (i wyroby) stosowane w elektrotechnice, elektronice i elektrotermii ze względu na ich właściwości (duża rezystywność i wytrzymałość elektr., mała stratność elektr., ogniotrwałość itp.)
elektrodrążarka, drążarka elektroiskrowa,
obrabiarka (drążarka) do prowadzenia obróbki elektroiskrowej;
elektrografia
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, gráphō ‘piszę’],
jonografia,
poligr. jedna z metod wytwarzania kopii;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia