diamagnetyki
Encyklopedia PWN
diamagnetyki
materiały o ujemnej podatności magnetycznej,
[gr.],
diamagnetyzm
fiz. zjawisko powstawania w materiale namagnesowania skierowanego przeciwnie do przyłożonego z zewnątrz pola magnetycznego;
[gr.],
bezwymiarowa wielkość fiz. charakteryzująca zdolność substancji do zmian jej namagnesowania pod wpływem zewn. pola magnetycznego;
proces indukowania polem magnet. namagnesowania w magnetykach;
magnetyki
materiały, które mogą zostać namagnesowane w polu magnetycznym;
[gr.],
właściwość niektórych ciał stałych zwanych nadprzewodnikami, polegająca m.in. na zaniku oporu elektrycznego po oziębieniu ich do temperatury T, niższej od temperatury krytycznej Tc.
