dialektycznego
Encyklopedia PWN
filoz. w triadzie heglowskiej pierwsza faza procesu dialektycznego; twierdzenie, któremu przeciwstawia się antyteza.
zahiryci, ẓāhiriyya,
odłam islamu i muzułmańska szkoła prawna opowiadające się za dosłownym, literalnym odczytywaniem świętych tekstów muzułmańskich;
Abelard, Abélard, Abaelardus, Abailard, Pierre (Petrus) , ur. 1079, Le Pallet k. Nantes, zm. 21 IV 1142, Saint-Marcel k. Chalon-sur-Saône,
francuski filozof i teolog.
Adorno Theodor W. , właśc. Theodor Ludwig Wiesengrund, ur. 11 IX 1903, Frankfurt n. Menem, zm. 6 VIII 1969, Visp (Szwajcaria),
niemiecki filozof, socjolog, muzykolog.
żydowski filozof i teolog, rabin;
antyteza
filoz. twierdzenie przeciwstawne tezie; pojęcie dialektyki transcendentalnej I. Kanta; drugi człon dialektycznej triady G.W.F. Hegla.
[gr. antíthesis ‘przeciwstawienie’],