diagenetyczne

Encyklopedia PWN

naturalne nagromadzenie kopaliny w skorupie ziemskiej lub na jej powierzchni, w takiej formie i ilości, które umożliwiają jej gospodarce wykorzystanie obecnie lub w przyszłości.
diageneza
[gr. diá ‘przez’, génesis ‘pochodzenie’],
geol. przemiany fiz. i chem. osadów i skał osadowych rozpoczynające się od momentu złożenia (depozycji) osadu, z wyłączeniem zmian spowodowanych przez współcz. procesy wietrzenia oraz procesy metamorfizmu;
serpentyny
[łac. serpentinus ‘wężowy’],
grupa minerałów, hydroksokrzemiany (krzemiany i glinokrzemiany warstwowe) magnezu, żelaza, manganu, niklu, o wzorze ogólnym R4−6[(OH)8T4O10], gdzie R = Mg, Fe, Mn, Ni, Al, a T = gł. Si oraz Al,
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia