dewaluacja
Encyklopedia PWN
bankowiec;
stan zakłócenia równowagi społ. charakteryzujący się osłabieniem więzi społ., systemu norm i wartości społ. i rozregulowaniem mechanizmów kontroli społecznej.
dumping
ekon. sprzedaż towarów na rynkach zagranicznych po cenach niższych od kosztów wytworzenia towaru;
[dạmpıŋ; ang.] ,
polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik i ekonomista; twórca teorii heliocentrycznej.
gwałtowne zmniejszenie siły nabywczej waluty krajowej na rynku międzynarodowym spowodowane deprecjacją płynnego kursu walutowego lub dewaluacją stałego kursu walutowego.
kryzys gosp. w latach 80. XX w. w Ameryce Łac., wynikający z nadmiernego zadłużenia zagranicznego jej krajów.