denudacji
Encyklopedia PWN
denudacja
współdziałanie procesów egzogenicznych: wietrzenia, ruchów masowych i erozji prowadzące do obnażania podłoża skalnego, zrównywania wyniosłości na powierzchni Ziemi i — ogólnie — do obniżania kontynentów.
[łac. denudatio ‘obnażanie’],
geol. obszar o zrównanej powierzchni w wyniku denudacji przebiegającej w klimacie wilgotnym, rodzaj powierzchni zrównania;
Ardeny, Ardennes,
masyw górski w południowej Belgii, częściowo we Francji i Luksemburgu;
ciąg następujących po sobie zjawisk geol., pozostających we wzajemnym związku;
góry odznaczające się naprzemiennym występowaniem długich, równoległych do siebie grzbietów i dolin;
geol. zrównywanie powierzchni Ziemi w wyniku procesów denudacji (niszczenie wyniosłości) i sedymentacji (zapełnianie osadami obniżeń).
