dedukcyjnych
Encyklopedia PWN
logika
teoria czynności poznawczych, przede wszystkim naukotwórczych,
[gr. logikós ‘zgodny z rozumowaniem’],
polski logik i filozof.
naukozn. trad. nazwa nauk dedukcyjnych, nadawana im ze względu na to, że zajmują się badaniem świata abstrakcyjnych form i tworów, takich jak: formy wnioskowania, liczby, figury geom., zbiory, systemy dedukcyjne itp.;
dedukcja
log. rozumowanie (wnioskowanie), które posiada cechę niezawodności, tzn. od prawdziwych przesłanek prowadzi do prawdziwych wniosków dzięki zastosowaniu niezawodnej reguły wnioskowania (wnioskowanie);
[łac. deductio ‘wyprowadzenie’],
geometria
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.
[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],