daktyloskopia
Encyklopedia PWN
daktyloskopia
najstarszy i podstawowy dział techniki kryminalistycznej zajmujący się identyfikacją człowieka na podstawie charakterystycznych cech rysunku listewek skórnych (linii papilarnych) na opuszkach (brzuścach) palców rąk.
[gr. dáktylos ‘palec’, skopéō ‘oglądam’],
kryminalistyka
interdyscyplinarna nauka stosowana, należąca do grupy nauk penalnych, opracowująca na podstawie własnych badań oraz adaptowania osiągnięć innych nauk zgodne z prawem skuteczne sposoby i procedury postępowania w celu wykrycia przestępstw i ich sprawców.
[niem. < łac. criminalis ‘dotyczący zbrodni’],
osm, Os, osmium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 76;
