dachówka
Encyklopedia PWN
wyrób budowlany przeznaczony do krycia dachów (pokrycie dachowe), tradycyjnie — wyrób ceramiczny w postaci płytki zbliżonej kształtem do prostokąta.
drugi co do długości tekst etruski (ok. 300 wyrazów w 62 linijkach), wypisany na terakotowej dachówce datowanej na V–IV w. p.n.e. i przechowywanej w zbiorach berlińskich;
Początkowo gł. budulcem w Chinach było drewno;
część konstrukcji budynku ograniczająca go od góry, zabezpieczająca przed opadami atmosferycznymi, wiatrem, promieniowaniem ultrafioletowym, hałasem oraz zmniejszająca straty ciepła;
budynek przystosowany konstrukcyjnie i funkcjonalnie do celów mieszkalnych;
