długoterminowy

Encyklopedia PWN

rodzaj kredytu pieniężnego;

bank emisyjny i kredytowy w Królestwie Pol., zał. 1828 w Warszawie;

[wł. banca ‘stół’, ‘ława’],

ekon. przedsiębiorstwa zajmujące się pośrednictwem finansowym polegającym na gromadzeniu depozytów i udzielaniu kredytów.

kapitał

[łac.],

ekon. jeden z czynników produkcji; źródło finansowania aktywów.

kredyt

[łac. creditum ‘pożyczka’, ‘dług’],

ekon. pożyczka, transakcja polegająca na tym, że: jedna ze stron (wierzyciel lub kredytodawca) stawia do dyspozycji drugiej strony środki pieniężne, dobra realne bądź inne świadczenia albo zobowiązuje się pokrywać do określonej wysokości jej zadłużenie bądź wykonywać dyspozycje płatnicze; druga strona (dłużnik lub kredytobiorca) zwraca w ustalonych terminach równowartość wykorzystanych środków, a ponadto płaci kredytodawcy wynagrodzenie za korzystanie z tych środków w postaci oprocentowania (procent) liczonego proporcjonalnie do sumy i okresu wykorzystania kredytu; dla dłużnika otrzymanie kredytu oznacza powstanie zobowiązania (długu).

rezerwat biosfery UNESCO,

obszar unikatowy w skali świata, podlegający szczególnej ochronie ze względu na niepowtarzalne walory, np. geologiczne, rzeźby terenu, stosunków wodnych, flory lub fauny;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>