czynniki abiotyczne

Encyklopedia PWN

fizykochemiczne elementy środowiska nieożywionego działające na organizmy żywe;
czynniki zewn. względem środowiska organizmów, populacji i biocenoz, których występowanie wywiera wpływ na jednostki ekol.;
ekol. elementy przyrody ożywionej (np. zwierzę, roślina, człowiek) mające bezpośredni lub pośredni wpływ na inne elementy biocenozy i ich abiotyczne (nieożywione) środowisko;
eurybionty, eurytermiczne organizmy, eurytopy
[gr.],
biol., ekol. organizmy o dużym zakresie tolerancji ekol., przystosowane do życia w środowisku o dużej zmienności czynników;
ekol. forma przeciwnego oddziaływania co najmniej dwóch czynników ekologicznych na populację lub osobnika, polegająca na wzajemnym osłabianiu lub zwalczaniu danego czynnika;
autekologia
[gr.],
fizjologia reakcji,
dział ekologii pośredni między nią a fizjologią, badający reakcje pojedynczych organizmów na działanie abiotycznych, rzadziej biotycznych czynników środowiska;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia