czasza
Encyklopedia PWN
arch. element architektoniczny w kształcie wycinka kuli lub elipsoidy służący do przykrywania budowli;
szt. plast. część naczynia (kielicha, pucharu, także chrzcielnicy) w formie czary, służąca do przechowywania płynów;
zbiornik na wodę święconą używaną do sakramentu chrztu, ustawiany w kościele;
kopuła
arch. sklepienie zamknięte o osi pionowej, wznoszone nad pomieszczeniami na planie centralnym (okrągłym, kwadratowym, wielobocznym), a także wyodrębniona, zewn. część budowli, zawierająca takie sklepienie (k. zewnętrzna).
[wł. < łac.],
mat. zbiór punktów przestrzeni, których odległość od ustalonego punktu O (zwanego środkiem kuli) jest mniejsza lub równa stałej liczbie R (zwanej promieniem kuli);