czary
Encyklopedia PWN
religiozn. uznawana przez wszystkie religie specyficzna wartość, którą najczęściej określa się przez negację jako brak zmazy w sensie etycznym lub rytualnym;
fetysz
religiozn. w religiach plemiennych przedmiot kultowy obdarzony stale lub czasowo magiczną siłą, którą jego czciciel może wykorzystać dla swojego dobra lub na szkodę swoich wrogów dzięki specjalnym zabiegom;
[portug. feitiço ‘czary’],
García Lorca 
, ur. 5 VI 1898, Fuente Vaqueros (prow. Grenada), zm. 19 VIII 1936, Víznar (tamże),
hiszpański poeta i dramatopisarz; jeden z najwybitniejszych przedstawicieli hiszpańskiej literatury XX w..
[garsịja lọrka]
Federico , ur. 5 VI 1898, Fuente Vaqueros (prow. Grenada), zm. 19 VIII 1936, Víznar (tamże),
teolog hanbalickiej szkoły prawa muzułmańskiego i twórca wahhabizmu.
muzyka Indian obu Ameryk.
