cyfrowe
Encyklopedia PWN
DCC, ang. Digital Compact Cassette,
system cyfrowego zapisu dźwięku stosowany w kasetowych magnetofonach cyfrowych powszechnego użytku;
komparator
metrol. układ elektroniczny porównujący sygnał badany z sygnałem wzorcowym (odniesienia) w celu stwierdzenia zgodności lub niezgodności ich parametrów (np. fazy, amplitudy);
[łac. comparo ‘porównuję’],
japoński koncern, zał. 1873;
magnetooptyczny zapis, rejestracja magnetooptyczna,
proces utrwalania informacji w postaci śladu magnetycznego (ścieżki) na nośniku (dysku magnetooptycznego);
zbiór norm określających sposoby kompresji ruchomego obrazu i dźwięku, oprac. przez zespół Moving Picture Experts Group (stąd nazwa normy), w ramach Międzynar. Organizacji Normalizacyjnej (ISO) i Międzynar. Komisji Elektrotechnicznej (IEC);
multiplekser
urządzenie (układ) elektroniczne przeznaczone do realizacji procesu multipleksacji, mającego na celu przesyłanie sygnałów pochodzących z różnych źródeł przez jeden wspólny kanał transmisyjny;
[łac.],
