cyfrowe
Encyklopedia PWN
popularny tygodnik, wydawany od 1993 w Warszawie;
urządzenie radiokomunik. nadawczo-odbiorcze, stanowiące wyposażenie abonenta systemu telefonii komórkowej;
teleteks
usługa telegraficzna będąca rozwinięciem teleksu, umożliwiająca przesyłanie tekstów (zapisanych za pomocą znormalizowanego zestawu znaków) między abonentami wyposażonymi w specjalne urządzenia (terminale teleteksowe);
[ang.],
ogólnopolska (zgodnie z koncesją) stacja telewizyjna założona 1994 w Niepokalanowie, nadawała od XII 1995; redaktor nacz. M. Jaremczuk. Była własnością franciszkanów. Emitowała program przez 11 godzin dziennie z nadajników małej mocy w m.in. Warszawie, Łodzi, Skierniewicach, Krakowie, Opolu i Gorlicach, obejmujących zasięgiem ponad 50% ludności kraju, 5 mln odbiorców. Program miał charakter rodzinny; pełni funkcję ewangelizacyjną, informował o życiu kościoła, ponadto reportaże i programy dotyczące ewangelizacji, programy lokalne, filmy fabularne; transmisja wydarzeń religijnych. Rozpoczęła (VI 1999) testy cyfrowej transmisji satelitarnej (z satelity ASTRA 1E). W 2001 zastąpiona przez Telewizję Puls; w 2001 wznowiła działalność jako Telewizja Niepokalanów II; 2003 zakończyła emisję programu.
środek masowego komunikowania, za pomocą którego do szerokiego grona odbiorców docierają specjalnie przygotowane programy o zróżnicowanym charakterze: informacyjne, artystyczne, edukacyjne, oświatowe, sportowe, rozrywkowe, seriale filmowe, filmy fabularne, spektakle teatralne.
