ciągłe

Encyklopedia PWN

kinematyka
[gr. kínēma ‘ruch’],
dział mechaniki klas. zajmujący się badaniem geom. właściwości ruchu ciał bez uwzględnienia ich cech fiz. i działających na nie sił.
kompozyt
[łac. compositus ‘złożony’],
materiał utworzony z co najmniej 2 komponentów (faz) o różnych właściwościach w taki sposób, że ma właściwości lepsze i/lub właściwości nowe (dodatkowe) w stosunku do komponentów wziętych osobno lub wynikających z prostego sumowania ich właściwości;
lampa elektronowa próżniowa przeznaczona do generacji i (lub) wzmacniania mikrofal (generator drgań elektrycznych);
elektr. układ napędowy, umożliwiający ciągłą regulację prędkości obrotowej silnika prądu stałego, napędzającego maszynę roboczą;
maszyna, w której odbywa się ciągły przepływ czynnika roboczego (płynu) i ciągłe przekazywanie energii od lub do czynnika;
mat. tempo zmian wartości funkcji;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia