cieśnina terytorialna
Encyklopedia PWN
cieśniny mor. łączące morza, nad brzegami których znajdują się terytoria różnych państw i stanowią w związku z tym międzynar. szlaki komunik.
Cieśniny Bałtyckie, Duńskie, Cieśniny,
system cieśnin i zatok między Półwyspem Jutlandzkim a Półwyspem Skandynawskim;
hydrol. wyodrębniona część oceanu, zwykle przylegająca do kontynentu, oddzielona od otwartych wód oceanicznych łańcuchami wysp, półwyspami lub podwodnymi progami, utrudniającymi wymianę wód głębinowych;
potoczna nazwa konfliktów na Półwyspie Bałkańskim;
wąska cieśnina Oceanu Atlantyckiego, w archipelagu Ziemi Ognistej, między główną wyspą (Ziemia Ognista) na północy a wyspami Hoste, Navarino i innymi na południu;
zjazd sygnatariuszy traktatu paryskiego 1856 obradujący 13 VI–13 VII 1878;