chwytnikami elektromagnetycznymi
Encyklopedia PWN
urządzenie z wbudowanymi elektromagnesami, przeznaczone do chwytania materiałów ferromagnetycznych (stalowych, staliwnych, rudy żelaza, złomu, wiórów).
urządzenie (część żurawia, suwnicy, koparki) do nabierania i przenoszenia materiałów sypkich lub kawałkowych;
dźwignica przeznaczona do przenoszenia ładunków za pomocą cięgna nośnego (liny lub łańcucha) zakończonego urządzeniem chwytnym (hak, kleszcze, kubeł, chwytak, uchwyt elektromagnetyczny — np. chwytnik elektromagnetyczny);
maszyna robocza pracująca ruchem przerywanym (w przeciwieństwie do przenośnika), służąca do przemieszczania na ograniczone odległości różnorodnych ładunków (transport bliski) w obrębie danego ośrodka w związku z procesem technol. (np. zakładu wytwórczego, placu budowy) lub usługami przeładunkowymi (składy, magazyny);
