chwytacze

Encyklopedia PWN

chwytacz, chwytnik,
urządzenie do awaryjnego zatrzymywania kabiny dźwigu przez jej zakleszczenie w prowadnicach.
chwytacz,
włók. element maszyny szwalniczej przemieszczający pętlę z nici przy tworzeniu ściegu.
dźwig, winda, wyciąg pionowy,
rodzaj dźwignicy do pionowego przemieszczania ludzi lub ładunków;
maszyna szwalnicza, maszyna szyjąca, maszyna do szycia,
maszyna do łączenia przez zszywanie wyrobów włókienniczych oraz ich wykańczania i ozdabiania.
Otis
[ọutıs]
Elisha Graves, ur. 3 VIII 1811, Halifax (stan Vermont), zm. 8 IV 1861,
amerykańśki wynalazca i przemysłowiec;
ścieg,
włók. zbiór ogniw połączonych w łańcuch, tworzony przez nitkę lub system nitek, wykorzystywany w łączeniu elementów wyrobów tekstylnych, rymarskich i butów;
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „chwytacze” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia